DNA-patroon. Deze afbeelding laat zien, dat het DNA-patroon van EL (gevulde cirkels) wel degelijk karakteristiek is voor een zakelijk contact op basis van een bespreking. Recent onderzoek laat zien, dat speekseloverdracht in een gesprek zelfs onvermijdelijk is. De hypothese, dat het DNA-patroon karakteristiek is voor een geweldsdelict vertaalt zich niet naar een grotere aanwezigheid van DNA rondom de steekwonden. Tussen de steekwonden is geen DNA van EL aangetroffen. Voor het aanbrengen van de steekwonden werd het lichaam van het slachtoffer betast. Daarbij is een duidelijk handschoenenspoor te zien (zie vlekkenparade). Men mag aannemen, dat de dader die handschoen ook tijdens het verwurgen al droeg. De groene stippellijn toont de waarschijnlijke plek van een vouw, waarlangs naderhand (tijdens het onderzoek) de blouse werd gevouwen, en waarbij overdracht van bloedvlekken en DNA-sporen mogelijk werd.
	De twee extra sporen onderin laten zich hierdoor goed verklaren. Dat is eigenlijk niet nodig, want ander onderzoek laat duidelijk zien, dat er meerdere bloedvlekken en -afdrukken door de onderzoekers werd 'verplaatst'. Dus geen reden te veronderstellen, dat zij niet ook DNA-sporen hebben verplaatst. Spoor #20 (gele cirkel) staat trouwens in de NFI-rapportage aangeduid als bemonsterd 'rechts' op de blouse (dus links voor de kijker).
		Gesprek over brief met grafrechten