Het sporenbeeld nader belicht

Door middel van het vergelijken van sporenpatronen - zo zal duidelijk worden - kan worden gedemonstreerd dat het sporenbeeld zoals dat in de Deventer Moordzaak werd gepresenteerd, volkomen onsamenhangend is. Daar waar gerept wordt van overeenkomsten blijken zich alleen tegenstellingen te presenteren. Met behulp van de  van de before/after-slider-techniek laat zich dat steeds weer opnieuw duidelijk illustreren. Jammer genoeg is er geen enkele instantie actief om dit onder de aandacht van de juridische autoriteiten te brengen. Die het overigens ook niet zouden snappen....

De blouse onder UV-licht

Klik en schuif; zoek de twee zgn. onderzochte vlekken.
Ing. Eikelenboom beweerde bij Pauw & Wittenman (20 november 2013) dat de aangeduide sporen van Louwes stamden. Uit de vergelijking blijkt, dat ze nooit werden bemonsterd. Zie toe dat de bruinrode vlekken steeds omringd worden door een oplichtende rand. Dat wijst niet op make-up.


Werd alleen spoor 10 uitgeknipt?

Klik en schuif; zie hoeveel er buiten spoor 10 werd weggeknipt.


Bevat spoor 10 een ongemengd profiel?

Klik en schuif; waar indicaties van het profiel van het slachtoffer opdoemen is dat aangegeven.

Indien spoor 10 een ongemengd profiel van Louwes bevatte was het ononkoombaar dat dit profiel uit het bloedvlekje stamde. Er zitten echter een paar procent DNA-sporen van het slachtoffer in; dat correspondeert juist heel goed met de geringe omvang van het bloedspoortje in #10 - zie ook hierboven. De enorm hoge waarde van het profiel van Louwes kan alleen verklaard worden door een massieve aanwezigheid van zijn speeksel in het spoor. Overal waar je dat mag verwachten zien we kleine - relatieve (*) - verhogingen in het mengprofiel door het DNA van het slachtoffer, zoals gemarkeerd met de groene pijltjes. Computeranalyses hebben dit bevestigd en voorzien van een geschatte waarde. Meer details hier en hier. In drie gevallen zag de analist een compleet nieuwe piek verschijnen en duidde dat aan met het label am (added manually).
(*) Relatief op basis van de balans tussen twee pieken binnen hetzelfde locus.


Wat is de betekenis van de roze vlekken?

Klik en schuif; zie of de roze vlek 09 significant afwijkt van zijn buurvlek 01.
De roze vlekken zouden veel meer DNA van Louwes bevatten dan de vlekken daar omheen. Spoor 09, een roze vlek,  ligt op circa 2 cm afstand van spoor 01, dat een kleurloze vlek betreft. Nergens wijken deze sporen significant van elkaar af. In beide gevallen is het aandeel 'Louwes' trouwens minimaal, zie am Y.


Het NFI beschouwde alleen de monsters, die na spoor #9 werden genomen als controles voor de stelling dat het DNA van Louwes correleerde met de lichtrode vlekken. De daarvoor behaalde resultaten werden volkomen genegeerd.
Links: de sterkte van de diverse sporen rond spoor#9 en rechts: de verhouding van de DNA-sterkten tussen Louwes en het slachtoffer. Naast spoor #9 is alleen spoor #18 genomen uit een lichtrode vlek.  De wetenschappelijke methode schrijft uiteraard voor dat men alle sporen rondom in beschouwing neemt.


Uitgaande van een model van speekseldispositie - zie de inzet - leveren de spoorsterkten een veel betere correlatie op met de te verwachten speekselhoeveelheden.


DNA-sporen en sporen delict

Klik en schuif; vergelijk de posities van de sporen.
De bewering dat de DNA-sporen matchen met de geweldplegingen op het lichaam raakt kant noch wal.

De zogenaamde make-up sporen

Was er een samenhang tussen de lichtrode vlekken en de DNA-sporen? Dit overzicht laat twee mogelijke matches zien en vele mismatches. Het vraagteken betreft spoor 20, dat twee problemen kende: de positie werd oorspronkelijk als rechts op de blouse gekenschetst en er is daar geen roze vlek te zien. Overigens werd nooit bewezen - ook niet na aanvullend onderzoek - dat de roze sporen make-up bevatten. Sommige vlekken werden aangeduid als (verdund) bloed. Dat waren ze natuurlijk allemaal.

Bevatte spoor 20 een roze vlek?

Klik en schuif; zoek de zogenaamde make-up vlek in spoor #20 voordat deze was uitgeknipt. Deze foto's pasten in het centrum precies op elkaar om dat ze kort na elkaar werden vervaardigd.
Let ook op de bruine streepjes, die stammen van de aanraking met het vest dat drijfnat was met een roze vloeistof. De afstand tussen de streepjes klopt precies met het breiwerk van het vest. Die vloeistof was natuurlijk gevormd doordat de dader geprobeerd had uitgevloeid bloed op te vegen. Het vest werd door de technische recherche of het NFI gewoon weggegooid.


Foto 8S240049 lijkt een roze vlek te tonen, maar die zit op de verkeerde plek en lijkt een artefact omdat de gehele rechter foto wat roze oogt. Wellicht had ing. Eikelenboom wel de foto gezien maar niet de blouse voor het uitknippen.De posities van de stippen, bloedvlekken en rood-bruine streepjes zijn gebruikt om de foto's rond het spoor precies over elkaar te leggen.


Contaminaties, contaminaties ....

Volgens het hof van Den Bosch (9 februari 2004) was de blouse niet gecontamineerd. Het Cold Case Team Amsterdam (3 mei 2022) dacht daar heel anders over. Terecht, zoals hieronder duidelijk wordt. Voor de Hoge Raad (19 december 2023) helemaal geen reden voor een herziening.Ofwel zou dat voor het Hof van Den Bosch allemaal helemaal niets hebben uitgemaakt.
Hier zien we een klein detail (6 x 4 cm) van de blouse, de  linker afbeelding uit een foto, gefotografeerd in het mortuarium (25 09 99 om 22 uur). Rechts hetzelfde detail, nu in 2003 in onderzoek bij het NFI. Let op de extra sporen, waaronder het horlogebandje van een onderzoeker in bloed linksboven en de sporen rechtsboven, wellicht afdrukken van vervuilde latex handschoenen.

Dit is een klassieker uit 2006, die echter in de herziening 2006/8 niet de juiste aandacht kreeg. Het sterkste nieuwe spoor lijkt namelijk sprekend op spoor #10 (hierboven), dat echter niet alszodanig werd herkend. De AG werkte de betekenis van de ontdekking onder tafel. Deze nieuwe sporen zijn reeds op 26 september 1999 zichtbaar (foto sectietafel verderop). Binnen een etmaal was de blouse al doorslaggevend gecontamineerd. Er zijn vele andere voorbeelden op ander fotomateriaal zichtbaar, zoals hier.




Ook de sporen waarvan de NFI-onderzoeker de mogelijkheid open liet dat ze eerst (links) in de plooien van de blouse vielen, blijken bij nadere analyse gewoon contaminaties te zijn.

Nog een vreemde waarneming. Van de mesafdruk op het voorpand bevindt zich een afdruk op het achterpand van de blouse, maar alleen zichtbaar aan de binnenkant. Die overdruk kan alleen maar gevormd zijn nadat de blouse was uitgetrokken en nog voordat het bloed van de mesafdruk helemaal was gestold. Een zeer betekenisvolle waarneming, die echter nooit werd gedaan. Eyes wide shut dus. Daar hielpen de foto's niet aan mee.



De positie van de mesafdruk op de plaats delict en de doordruk op de binnenzijde van de blouse later bij het NFI.

Dit oorzaak laat zich gemakkelijk raden: tussen de vondst van het slachtoffer (foto links) op de plaats delict en de aankomst ter sectie (foto rechts) werd het slachtoffer - illegaal ? - onderzocht in het mortuarium. Er zijn duidelijke aanwijzingen dat daarbij de blouse en het vest werden uit- en aangetrokken. Dat verklaart de enorme hoeveelheid nieuwe sporen en de kreukels, die het gevolg waren van het weer in de broekband proppen van de blouse. Ook het vest zit nu anders. Rechts in de voorgrond zijn nieuwe bloedvlekken zichtbaar op de foto op de sectietafel. Tevens werd hiermee duidelijk hoe minime hoeveelheden DNA van L van de blouse op de vingertoppen van het slachtoffer konden zijn overgedragen.


De sporen in de gang hadden kunnen bijdragen aan de opheldering van de vele vochtsporen op de blouse. Maar raad eens: ze werden nooit onderzocht op DNA of op iets anders. Alsof ze nooit hebben bestaan. Ook in de woonkamer lagen dit soort sporen, zelfs onder het lichaam van het slachtoffer.


Er zijn geen foto's uit de keuken, de afvalemmers werden niet gecheckt, de rode vezels in de woonkamer werden niet vergeleken met de vezels van de trap en er werd - zie boven -geen enkel vochtspoor onderzocht....

Mesvoering


De technische recherche constateerde dat de bovenste mesafdruk het spiegelbeeld was van de onderste. Hadden ze beter gekeken dan hadden ze gezien dat het net even anders zat en dat er een 'raar spelletje' was gespeeld op de blouse. En waarom? Aan die vraag kwamen ze helemaal niet toe.


Dit spoor werd nooit onder de loupe genomen, alhoewel het NFI een sporenonderzoeker in dienst had. Die trad echter buiten zijn bevoegdheden en ging zich met DNA-sporen bezig houden (ing. Eikelenboom).
 Had hij zijn werk gedaan, dan had hij wellicht deze reconstructie gemaakt. En gezocht naar een verklaring voor dit merkwaardig gedrag. Merk op dat de afgevallen bloedvlekken rond zijn, dus was de beweging niet bruusk en vermoedelijk opzettelijk.

Een heel ander soort sporen

Mr. Aben bespreekt in zijn conclusie de service cell, maar bedoelt eigenlijk de serving cell. Het TU Delft/TNO rapport waarop hij zich baseert is de bron van de verwarring. Het rapport heeft zowel een illustratie van de serving cell als de service cell, maar gaat uit van de laatste, terwijl de eerste bedoeld is. Zo wordt de omvang van de serving cell ongeveer 10 x te groot voorgesteld.


Het TUDelft/TNO rapport leest in dit KPN-diagram voor de waarde van -104 dBm een dekkingskans af van 5-10%. Dat loopt scheef af en houdt geen rekening met de onschuldpresumptie. De gekozen curve is namelijk een aanname en de telefoon van L had een uittrekbare antenne. Kiest men de gunstigste curve en houdt men het lineaal recht dan landt men op bijna 40%.


Het TUDelft/TNO stelde het meest gunstigste traject voor de verbinding van de mobiele telefoon te hebben berekend. Echter kan het veel gunstiger wat betreft positie zender, positie ontvanger, hoogte van de tussenliggende barrière en kortste afstand.